เนื่องจากหวง อี้เป็นนักเขียนยุคใหม่ที่เขียนนิยายกำลังภายในในช่วงที่ตลาดซบเซา เพราะการเสียชีวิตของโก้วเล้ง และการหยุดเขียนของกิมย้ง สองนักเขียนนิยายระดับปรมาจารย์ ทำให้ผลงานของหวง อี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในเอเชีย รวมถึงประเทศไทย

ฝ่ายที่ชื่นชอบหวง อี้ได้ยกว่าหวง อี้มีความสามารถในการแต่งนิยายให้สอดคล้องกับประวัติศาสตร์จีนช่วงต่างๆ อย่างกลมกลีน และมีการค้นคว้าข้อมูลอย่างละเอียด รวมถึงเขียนบรรยายฉากสงครามได้อย่างสมจริง

ในขณะที่อีกฝ่ายมองว่าทางผู้จัดพิมพ์ ได้ยกย่องหวง อี้สูงเกินไปเพื่อเหตุผลในการตลาด เมื่อเทียบฝีมือแล้ว หวง อี้ยังด้อยกว่าสองปรมาจารย์อยู่ขั้นหนึ่ง เพราะผลงานของหวง อี้มักจะยาวเกินความจำเป็น ใช้ตัวละครเปลือง และบุคลิกของตัวละครค่อนข้างซ้ำกัน